Sponsoring van levensbelang,
Half jaren 70 maakte de zaalsporten in Nederland een grote groei door. Met de bouw van mooie ruime sporthallen en overdekte zwembaden ontstond er in Nederland een cultuur die vele sportliefhebbers de mogelijkheid gaf om buiten de seizoenen ook zich bezig te kunnen houden met hun favoriete sportieve bezigheden. Niet alleen het zelf beoefenen maar ook het bezoeken van wedstrijden nam in die jaren een geweldige sprong. Met de infrastructurele verbeteringen van de accommodaties en de mogelijkheden die deze met zich meebrachten, werd er een basis gelegd voor de professionalisering van vele sporten en het vaderlandse waterpolo plukte daar mede de vruchten van.
In Alphen a/d Rijn maakte die jaren de plaatselijke zwemvereniging AZC furore. Onder de bezielende leiding van trainer en zakenman Piet van der Neut was de opmars begonnen. Zijn passie voor het waterpolo bracht hij over op zijn spelers en daarnaast betaalde hij, vanuit zijn eigen succesvolle onderneming, de eerste voorzichtige stappen richting de top door, samen met George Geurtsen, spelers van buitenaf te verleiden om in Alphen te komen spelen.
Illustere namen als Ton Buunk, Gijze Stroboer, Wim Keman, Ronald Meijer, Ed van Es, Jan Evert Veer, Ruud Misdorp, Stan van Belkum en dat rijtje gaat nog wel even door, belanden in Alphen. Door deze kwaliteitsinjectie van buitenaf konden lokale toptalenten zoals Ewoud van Winsen, Remco Pielstroom, Kimmo Thomas en Joeri Stoffels, om er maar een paar te noemen, zich optrekken aan het niveau van deze topspelers en daardoor zelf de ontwikkeling tot absolute topper meemaken.
Ondanks dat het waterpolo in het verleden nog hoofdzakelijk amateuristisch was met betrekking op de betaling van spelers, hing er toch een prijskaartje aan de gedrevenheid om de top te bereiken. Een kilometervergoeding en een zakcentje voor de spelers, kleding en met het behalen van successen kwamen daar de buitenlandse reizen, hotels en bijkomende zaken om de hoek kijken.
Om dit allemaal te bekostigen haalde AZC als 1 van de eerste waterpoloverenigingen in Nederland een naamsponsor binnen die tegen een vergoeding de bedrijfsnaam aan de club verbond.
Om uw geheugen op te frissen ben ik eens in de geschiedenis gedoken om wat van die sponsornamen op te duiken en dat zijn er nogal wat geweest:
1977-1980 Unique uitzendbureau,
1980-1985 Microlife,
1985-1988 Intervam (HBG)
1987-1990 Tarvo en Converse
1991-1994 Peter Langhout reizen,
1993-2000 Hans Verkerk keukens
2000-2005 Spreyhout,
2005-2013 Electrolux,
2015-2019 Moscow kleding
Naast dit rijtje waren er door de tijd heen natuurlijk ook nog vele plaatselijke bedrijven waar een beroep op gedaan kon worden om een duit in het zakje te doen.
AZC heeft daarnaast in het verleden het geluk gehad dat zij verschillende fantastische jeugdtrainers gehad hebben namelijk Gijs v.d.Leden en Frank van den Akker en zo, samen met het vooruitstrevende sponsorbeleid, in staat om jarenlang de dienst uit te maken in het Nederlandse waterpolo met een mix van eigen talenten in combinatie met spelers van buitenaf die echt van meerwaarde waren.
Het vinden van sponsoren is dan ook van levensbelang voor het hedendaagse waterpolo. Maar in deze economisch en maatschappelijk bijzondere tijden is misschien van een nog groter belang voor de clubs die een mooie sponsor aan zich kunnen binden, de financiën die deze binnen brengen, goed te investeren en vol in te zetten op de ontwikkeling van talenten. Je kan je geld nu eenmaal maar 1 keer uitgeven en om dat te doen om op korte termijn wat nationale succesjes te behalen met het binnenhalen van een legioen aan buitenlandse spelers, is een doodlopende weg en dat geldt voor de hele waterpolowereld.
Harry Slagter